6 juli 2017 – Gisteravond mocht ik Post Piraeus, de publicatie die met 10 architecten is gemaakt over Hans Kolhoffs beroemde woongebouw, overhandigen aan de architect. Kollhoff zou Kollhoff niet zijn als hij de gelegenheid niet zou aangrijpen om enige kritische opmerkingen te plaatsen. Zoals hij in 1994 de Nederlandse baksteen ontdeed van zijn stoffige imago, zo hield hij na de overhandiging van het boek een pleidooi voor een andere verworvenheid van onze polder: het Poldermodel.

In de ogen van Kollhoff is Piraeus het resultaat van een gezamenlijke onderneming die met veel koffie en bier tot stand kwam in wat in de stadsvernieuwingstijd een Planteam heette. Hij sprak over de vasthoudende dame die in het planteam steeds bleef opnieuw vragen naar de plek van haar huis in het gebouw, de indeling daarvan en de plek van de keuken. Piraeus is ook door haar gemaakt. Kollhoff nam het planteam als instrument mee terug naar Berlijn en andere plekken in Europa.

Vanmorgen verscheen een prachtige bespreking over onze publicatie van Bernard Hulsman in het cultureel supplement van NRC Handelsblad en NRC Next: De Duitse baksteen bloeit.

Foto: Job Floris