14 maart 2017 – De kunstenaars van the Bluecoat in Liverpool vieren dit jaar het 300-jarige bestaan van hun gebouw. In 1717 stichtte Bryan Blundell een ‘Blue Coat Hospital´. In de eeuwen die volgden is het gebouw voortdurend gewijzigd en uitgebreid. In 1941 werd het gebouw twee keer geraakt door Duitse luchtbommen.
Het gebouw werd in 1717 gebruikt als armenschool. De kinderen droegen blauwe jasjes. Later raakte het gebouw in verval. De architectuurfaculteit van Liverpool University is in het gebouw gehuisvest geweest. Er is zelfs sprake van een autoshowroom die in het pand zat. Vanaf het midden van de 20ste eeuw werd Bluecoat Chambers een publieke plek die intensief werd gebruikt door kunstenaars. Als oudste gebouw van de stad werd het gebouw onder monumentenzorg geplaatst.
Toen ik in 2001 aan de restauratie ging werken bleek alleen een klein deel van de Noordwestelijke vleugel in originele staat te zijn. Terugrestaureren van het gehele complex naar de oorsprong was geen optie. Er waren 31 verschillende vloerniveaus, die onder de toegankelijkheidsvoorschrifen met elkaar verbonden moesten worden met liften en hellingbanen. Het was een hele ontwerppuzzel om recht te doen aan de dynamische historie van Bluecoat Chambers, de toegankelijkheid goed op te lossen en daarbij een nieuwe vleugel te ontwerpen.
In het kader van het 300-jarige jubileum besteedt artistiek directeur Bryan Biggs aandacht aan de architectuur van het gebouw. Hij nodigde mij uit voor een publiek gesprek om het gebouw zoals het nu is tegen het licht te houden. Ik verdiepte mij opnieuw in de historie van het gebouw en maakte de beeldenserie ‘A Concise_History_of Bluecoat_Chambers’, die vanaf mei in ‘the Vide’ van the Bluecoat te zien zal zijn.